Głównym przedmiotem działalności większości biznesów jest obsługa klientów, których możemy podzielić na dwie podstawowe kategorie: konsumentów i klientów biznesowych. Za szczególnie cennych, ale też bardziej wymagających, uchodzą ci drudzy. To z nimi zawiera się umowy B2B, o których specyfice więcej przeczytasz w naszym poradniku.
Umowa czy współpraca B2B (business-to-business) to rodzaj umowy, która zostaje zawarta pomiędzy dwoma podmiotami gospodarczymi – firmami/spółkami. Takie umowy stosuje się w relacjach handlowych między przedsiębiorstwami. Dokument B2B określa zasady współpracy, dostarczania konkretnych towarów lub usług, warunki płatności, a także wszelkie inne aspekty związane z zawartą relacją biznesową.
Umowę B2B można również rozumieć jako alternatywę dla umowy o pracę czy umowy cywilnoprawnej, jaką zawierają ze sobą dwa podmioty planujące wspólne realizowanie określonych projektów.
W ramach umowy B2B firma może „zatrudnić” np. wysokiej klasy specjalistę, freelancera, zewnętrznego konsultanta czy chociażby programistę, rozliczając się z nim na podstawie wystawionej faktury – warunkiem jest to, aby zleceniobiorca prowadził własną działalność gospodarczą.
Taka forma „zatrudnienia” jest powszechnie krytykowana, zwłaszcza w sytuacji, gdy kontrakt B2B został wymuszony przez byłego pracodawcę jako warunek dalszej współpracy z pracownikiem (tzw. wypchnięcie na własną działalność gospodarczą). Przynosi to spore oszczędności podatkowe, natomiast przerzuca dużą część odpowiedzialności na współpracownika.
Ważne!
Umowy B2B, które są stosowane alternatywnie dla umów o pracę, znajdują się pod lupą Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i mogą zostać podważone w sytuacji, gdy np. rzekomy przedsiębiorca realizuje zlecenia wyłącznie dla byłego pracodawcy.
Umowy B2B zawiera się zawsze wtedy, gdy przedsiębiorstwo realizuje jakiekolwiek usługi na rzecz innego podmiotu gospodarczego – dostarcza towary, oprogramowanie, świadczy dowolną inną usługę. Rozliczenie następuje wówczas w oparciu o fakturę.
Specyfiką współpracy B2B jest to, że strona realizująca świadczenie ponosi za to pełną odpowiedzialność, działa samodzielnie, wykorzystując własne zasoby. Obowiązują tutaj również inne przepisy dotyczące m.in. rozwiązywania sporów czy udzielania gwarancji, które powinny zostać szczegółowo określone w umowie.
Przeciwieństwem, czy raczej alternatywą dla umowy B2B jest oczywiście umowa B2C, której nieco bliżej przyglądamy się w osobnym artykule i już teraz zachęcamy do jego lektury.
Zapoznaj się z ofertą świadczoną przez członków naszej grupy biznesowej, ponad 20 różnych firm i branż.