Kradzież w firmie jako koszt podatkowy

Padnięcie ofiarą kradzieży nigdy nie jest przyjemne, a w przypadku przedsiębiorstwa może być szczególnie dotkliwe – zwłaszcza, gdy ukradzione zostaną narzędzia niezbędne do prowadzenia działalności. Wielu przedsiębiorców będących w takiej sytuacji zastanawia się, czy kradzież może być traktowana jako koszt podatkowy. Po garść wskazówek zapraszamy do naszego poradnika.

Kiedy kradzież może być uznana za koszt podatkowy?

Zgodnie z przepisami, strata wynikająca z kradzieży może być rozliczona jako koszt podatkowy tylko wtedy, gdy przedsiębiorca wykaże, że do zdarzenia doszło pomimo zachowania odpowiednich środków ostrożności.

W praktyce oznacza to, że przedsiębiorca powinien udokumentować, iż podjął działania mające na celu zabezpieczenie swojego majątku przed kradzieżą, np. zastosował monitoring, system alarmowy, nie udostępnił kluczy do budynku niepowołanym osobom etc.

Udokumentowanie okoliczności kradzieży

Aby móc zaliczyć poniesione straty do kosztów podatkowych, przedsiębiorca musi wskazać wszystkie okoliczności, w jakich doszło do kradzieży, a także przedstawić dowody na to, że zastosował środki zabezpieczające.

Niezbędne jest również zgłoszenie kradzieży na policję. Jeśli brakuje notatki potwierdzającej, że na miejsce została wezwana policja, to Urząd Skarbowy może zakwestionować zaliczenie poniesionych strat do kosztów uzyskania przychodu.

Sporządzenie protokołu wewnętrznego

Okradziony przedsiębiorca musi sporządzić szczegółowy protokół zawierający:

• Datę i okoliczności włamania;
• Rodzaj oraz wartość skradzionego mienia;
• Datę i miejsce sporządzenia protokołu;
• Podpis przedsiębiorcy.

Co z kradzieżą samochodu firmowego?

W przypadku kradzieży samochodu firmowego, kluczowym aspektem jest posiadanie dobrowolnego ubezpieczenia autocasco (AC), co umożliwia rozliczenie straty spowodowanej kradzieżą. Jeśli przedsiębiorca nie posiada ubezpieczenia AC, mogą pojawić się trudności w uznaniu straty za koszt podatkowy.

Kiedy kradzież nie jest kosztem podatkowym?

Straty będące konsekwencją kradzieży nie mogą zostać uznane za koszt podatkowy w sytuacji, gdy przedsiębiorca nie zachował należytej ostrożności czy dopuścił się ewidentnych zaniedbań, np. nie zamknął drzwi, nie przechowywał cennych rzeczy w sejfie czy nie uzbroił alarmu.

W takich przypadkach uznaje się, że przedsiębiorca sam przyczynił się do utraty mienia, a wina leży po jego stronie, co uniemożliwia rozliczenie straty jako kosztu podatkowego.