Leasing to popularna forma finansowania działalności, a pisząc precyzyjnie: nabywania środków niezbędnych do prowadzenia biznesu. Klasycznym przykładem będzie tutaj leasing samochodu osobowego, pojazdu dostawczego czy chociażby maszyny. Przedsiębiorcy z reguły wybierają między leasingiem operacyjnym a finansowym. Tę kwestię warto skonsultować z księgowym lub doradcą podatkowym, wcześniej we własnym zakresie poznając podstawowe różnice między tymi formami finansowania.
Specyfiką leasingu operacyjnego jest to, że najemca przez cały czas spłacania rat nie jest właścicielem, a jedynie użytkownikiem finansowanego aktywa – to pozostaje własnością leasingodawcy, najczęściej banku.
Zaletą tej formy finansowania jest natomiast to, że wszystkie wydatki związane z leasingiem operacyjnym są ujmowane jako koszty uzyskania przychodu w okresie użytkowania i spłacania danego aktywa. Nie ma tutaj konieczności ujmowania tego aktywa w księgach przedsiębiorstwa (brak odpisów amortyzacyjnych), co może być bardzo korzystne w sytuacji, gdy po spłaceniu leasingu przedsiębiorca nie chce wykazywać aktywa jako środka trwałego.
Podstawowa różnica w porównaniu z leasingiem operacyjnym polega na tym, że tutaj od początku właścicielem aktywa jest leasingobiorca. Dzięki temu może nim swobodnie dysponować, na przykład wybrać dowolnego ubezpieczyciela. To dane przedsiębiorcy widnieją we wszystkich dokumentach własności aktywa.
Jednocześnie przedsiębiorca zalicza do kosztów uzyskania przychodu tylko takie wydatki związane z leasingiem finansowym, jak część odsetkowa raty oraz odpisy amortyzacyjne. Trzeba bowiem pamiętać, że w przypadku leasingu finansowego aktywo zostaje ujęte w księgach przedsiębiorstwa, stanowiąc jego aktywo trwałe.
Zapoznaj się z ofertą świadczoną przez członków naszej grupy biznesowej, ponad 20 różnych firm i branż.